Integracja sensoryczna

Występujący u dzieci „głód ruchu” jest wyrazem podświadomej chęci zaspokojenia tej bardzo wyraźnej potrzeby, zapewnienia czynnika stymulującego rozwój: fizyczny, duchowy, emocjonalny, społeczny.

Przez ruch dziecko ma możliwość poznania siebie samego, własnego ciała i własnych możliwości.

Jedną z przyczyn występujących u naszego dziecka problemów z pisaniem i czytaniem lub liczeniem, może być nieadekwatna do jego potrzeb aktywność ruchowa.

Wysiłek fizyczny wpływa na układ nerwowy poprzez:

• przyśpieszenie dojrzewania układu nerwowego,
• przewodzenie impulsów nerwowych,
• polepszenie koordynacji nerwowo - mięśniowej,
• wzmacnianie mechanizmów czucia proprioceptywnego,
• zwiększenie analizatorów wzrokowych, słuchowych, kinestetycznych,
• wzrost ilości serotoniny,
• zapobieganie niektórym zaburzeniom nerwowo - psychicznym.

Wykluczając poważne problemy neurologiczne, powodem kłopotów dziecka z nauką pisania może być niewłaściwy tonus mięśniowy w obrębie ręki i słaba koordynacja gałek ocznych z ruchami rąk.

Można to rozpoznać:

• dziecko posiada nieadekwatny do wieku chwyt narzędzia pisarskiego,
• dziecko zbyt mocno  naciska przedmiot w dłoni i / lub zbyt mocno naciska na podłoże,
• napina i nie rozluźnia odpowiednio mięśni.

Problemom takim można zaradzić poprzez zindywidualizowaną terapię integracji sensorycznej. Rodzice jednak, mogą pomóc swojemu dziecku poprzez umożliwienie najmłodszym systematycznej aktywności ruchowej. Zamiast „unieruchamiać” dziecko przy biurku, wprowadzajmy jak największą ilość ruchu poprzez zabawy w warunkach domowych i ćwiczenia rozwijające koordynację oko – ręka.

Ćwiczenia do wykorzystania w warunkach domowych:

• rysowanie, malowanie, lepienie z plasteliny,
• dotykanie dłoni dziecka różnymi fakturami (np. piłeczką - jeżykiem, różnymi rodzajami rękawiczek, gumowym lub drewnianym wałkiem do masażu),
• układanie elementów po przeciwnej stronie ciała niż ręka,
• zabawy z piłką ( gra w dwa ognie, tenisa stołowego, frisbee, malowanie w powietrzu kształtów palcem, wstążką, patykiem itp.),
• graj w przeciąganie, siłowanie,
• zamykanie i otwieranie dłoni (szybko, wolno, mocno, słabo, w rytm piosenki),
• leniwe ósemki.

Leniwe ósemki

Jeden z najprostszych sposobów przygotowania dziecka do pisania. Pozwala opanować umiejętność przekraczania linii środkowej i poprawić dużą i małą motorykę. Leniwe ósemki mogą być świetnym sposobem na domową Integrację Sensoryczną. Dzięki rysowaniu i wykonywaniu „Leniwych ósemek” dzieci usprawniają obręcz barkową, ruchy ramion, rozwijają koordynację ręka – oko i kierunkowość.

Pamiętaj! Wykonywanie zadań z leniwymi ósemkami rozwija :

• koordynację wzrokowo – ruchową,
• rotację nadgarstka,
• umiejętności przestrzenne,
• kierunkowość,
• kinestezję i propriocepcję,
• zwiększa świadomość dłoni,
• stabilizuje chwyt,
• przygotowuje do umiejętności pisania.

Wykorzystaj:

Pionowa tablica, arkusze papieru, kredki o długości około 4,5 cm.

Dziecko siedzi na krześle ze stopami opartymi o podłogę. Kolana mogą dotykać ściany lub tablicy. Na wysokości twarzy dziecka  należy umieścić tablicę lub kartkę papieru.  Rodzic rysuje tor wyścigowy w kształcie leniwej ósemki. Następnie świeci laserem od środka leniwej ósemki w lewo w górę, ruch wykonuje wielokrotnie. Dziecko obserwuje poruszające się po torze światło. Następnie dziecko kładzie swój palec wskazujący na świetle lasera lub latarki, i samodzielnie wykonuje ruch.

Palcem wskazującym najpierw jednej, a potem drugiej ręki, dziecko przesuwa po torze leniwej ósemki, dotyka papieru lub tablicy. Następnie kredkami rysuje po torze. W kolejnym etapie dziecko kładzie się na podłodze, głowa nieruchomo. Wyciąga w górę ręce z laserem / latarką i wykonuje wzór na suficie.

Życzę powodzenia i systematyczności.